CHARAKTER – Kiedy korona będzie nam zapewniona? (1910)

      Pytanie (1910) – Jak dalece charakter powinien być rozwinięty, ażeby można powiedzieć, że korona jest nam zapewniona i że staliśmy się zwycięzcami?

      Odpowiedź – Myślę, drodzy przyjaciele, że właściwym punktem, na który moglibyśmy wskazać, jest osiągnięcie znamion doskonałej miłości. Na przykład: przystąpiliście do Boga, poświęciliście się, wstąpiliście do szkoły Chrystusowej i zaczęliście się od Niego uczyć. Wtedy właśnie dowiedzieliście się, jak wiele wam brakuje do właściwej miary. Czy Pan kiedykolwiek będzie mógł coś ze mnie uczynić? Pan zaczyna was oceniać według stanu waszego umysłu i spodziewa się, że dojdziecie do mety doskonałej miłości, która jest probierzem doskonałego charakteru, ponieważ nikt nie może okazać się godnym wejścia do Królestwa i osiągnąć żywota wiecznego, z wyjątkiem tych, co dojdą do punktu doskonałej miłości, bądź teraz, bądź w Tysiącleciu. Bóg nie może przyjąć nikogo innego, jak tylko tych, co w swoim umyśle i sercu doszli do tej mety. Taka osoba może posiadać słabości, może powiedzieć coś, czego potem żałuje i za co przeprasza, ale sercem znajduje się u mety, u celu doskonałej miłości i dlatego właśnie chce przepraszać, bo znajduje się w stanie doskonałej miłości. Taka osoba miłuje Boga i bliźnich oraz pragnie czynić dobrze wszystkim, o ile nadarzy się ku temu sposobność. Gdy dojdzie do takiego stopnia rozwoju, że potrafi miłować swych nieprzyjaciół, to znaczy, że doszła do punktu doskonałej miłości. Osoba ta nie będzie doskonała w ciele, ponieważ jest to niemożliwe w teraźniejszym czasie. Wielu musi się starać, by trzymać na wodzy starą naturę, musi założyć wędzidło na język itp. Czasami ilustruję to na przykładzie złego psa, który wyobraża naszą starą naturę. Nowe Stworzenie jest za niego odpowiedzialne, więc musi być pilnie strzeżony. Nasze intencje są dobre, czego dowodem jest fakt, że gdy minie gorączkowe uniesienie danej chwili, serce wraca do zasad sprawiedliwości i prosi Ojca o przebaczenie. Prosi o przebaczenie wszystkiego, co zostało uczynione. Możecie powiedzieć: trudniej jest naprawić to, co się stało, że lepiej byłoby tego w ogóle nie uczynić. Zapewne, ale tak właśnie należy postąpić, jeżeli chcesz udowodnić Panu, że twoje serce pragnie sprawiedliwości i za każdym razem, gdy odkryjesz, że popełniłeś błąd, musisz go naprawić. Zatem według mojego zrozumienia, jeżeli ktoś dojdzie do tego stanu umysłu i serca, to znaczy, że doszedł do punktu doskonałej miłości względem Boga i ludzi, ponieważ pragnie dobra dla wszystkich, a krzywdy dla nikogo. Uważam, że od tej chwili w Pańskich oczach korona jest dla takiego odłożona. To jest jedna rzecz, a druga to czuwanie, aby ta korona nie dostała się komuś innemu. Po przyznaniu korony wciąż obowiązuje zasada, że jeśli zmienilibyście swój stan z powodu jakichś trudności i nie wytrzymalibyście próby, okażecie się niegodnymi miana zwycięzców. Widzicie więc, że jest punkt w rozwoju charakteru, bez którego nikt nie może się okazać godnym bycia w Królestwie, zarówno duchowym, jak i ziemskim. Zobowiązani jesteśmy okazać naszą miłość i poświęcenie jako to, czym żyjemy na co dzień i we wszystkich chrześcijańskich doświadczeniach od czasu wstąpienia do szkoły Chrystusowej, ponieważ musimy uczyć się od Niego tak prędko, jak to tylko możliwe, i dojść do punktu doskonałej miłości względem wszystkich.