ZMARTWYCHWSTANIE – Czy charakter decyduje o rodzaju zmartwychwstania?

      Pytanie (1910) – Z biblijnego punktu zapatrywania, czy charakter zmarłej osoby wskazuje na rodzaj zmartwych­wstania?

      Odpowiedź – Argumentem Apostola (1 Kor. 15:44) względem zmartwych­wstania jest, że Bóg da każdemu nasieniu jego własne ciało. Jest ciało cielesne i jest ciało duchowe. Ludzkość więc powstanie w ciałach cielesnych – co się narodziło z ciała jest ciałem i to co narodziło się z ciała, zamiera, czyli zasypia na pewien czas i zostanie wzbudzone ciałem. To co narodziło się z ciała, a później było spłodzone z ducha świętego, liczy się Nowym Stworzeniem i gdy to Nowe Stworzenie zasypia, ono zasypia jako duchowa istota – ono śpi oczekując przemiany przy zmartwychwstaniu. W takim wypadku przemiana zmartwych­wstania jest tak określona przez Apostoła: Bywa wsiane w niesławie, a będzie wzbudzone w sławie; bywa wsiane w słabości, a będzie wzbudzone w mocy; bywa wsiane ciało cielesne, a będzie wzbudzone ciało duchowne. – 1Kor. 15:43. Lecz ktoś nie spłodzony z ducha świętego naturalnie, że nie dostąpi przemiany charakteru w grobie. W grobie nie ma przemiany na lepsze ani na gorsze. Jak drzewo padnie tak pozostanie; wzbudzenie będzie według charakteru danej osoby. Jeżeli ktoś stał się Nowym Stworzeniem w Chry­stusie, ten przy zmartwychwstaniu zostanie podniesiony, czyli udoskonalony jako Nowe Stworzenie. Jeżeli jest dobrym cie­lesnym człowiekiem, to powstanie dobrym człowiekiem; jeżeli zaś jest złym człowiekiem, to takim też powstanie; ci zaś co byli starodawnymi świętymi Ojcami, rozumiemy, że zostaną wzbudzeni i będą doskonałymi ludźmi.