PRZYMIERZA – Czy Przymierze Zakonu zostało dodane?

      Pytanie (1912) – Czy Przymierze Zakonu było dodane do Przymierza Abrahamowego, a jeśli tak, jak to można pogodzić z myślą w Gal. 3:15: Wszak i człowieczego testamentu utwier­dzonego nikt nie łamie, ani do niego co przydaje?

      Odpowiedź – Przymierze Zakonu zostało dodane w jednym znaczeniu, a jednak nie zostało dodane w innym znaczeniu. Przy­mierze Abrahamowe miało pozostać i nie mogło być unieważnione ani odłożone na stronę i nikt nie mógł zmienić: jego warun­ków pod żadnym względem. W Przymierzu Abrahamowym Bóg dał obietnicę, że On postara się o Nasienie dla Abrahama a w tym Nasieniu wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione. To jest tre­ścią tego Przymierza. Bóg dał narodowi żydowskiemu Przymierze Zakonu. Było to w ten sposób: Żyd, nie mogąc zachować Przy­mierze Zakonu, nie mógł być duchowym nasieniem. Jezus był do­skonały, i tylko On mógł zachować zakon a to uzdalniało Go do, stania się obiecanym nasieniem duchowym.

      To udowodniło, że Jezus był godnym przedstawić się jako żywa ofiara i przez to przymierze oraz przez Jego zdolność do zachowania zakonu otrzymał On wyższe błogosławieństwo i w ten sposób stał się duchowym nasieniem; wszedł w przymierze ofiary, Wszystko to wcale nie wchodziło w kolizję z przymierzem Abra­hamowym; ono nadal jest takim samym. Jezus nie stał się dzie­dzicem Obietnic Abrahamowych. Wykazał, że jest zdolny do ofia­ry i wszedł w przymierze ofiary. Ci, co wchodzą w to przymierze, są „Nasieniem”, a Jezus był z nich najpierwszym. On stał się duchowym nasieniem gdy został wzbudzony od umarłych. „Czło­wiek” nie był duchowym nasieniem, a Jezus nawet jako doskonały człowiek, nie mógłby dać życia rodzajowi ludzkiemu. Zatem On nie unieważnił ani nie zniósł Przymierza Zakonu.