JERUZALEM – Jak ono może być matką nas wszystkich?

      Pytanie (1912) — W liście do Gal. 4:26, czytamy: Ono górne Jeruzalem wolne jest, które jest matką wszystkich nas. Którzy to są ci nas i jak to biblijne Jeruzalem jest matką wszystkich nas ?

      Odpowiedź — Pismo święte często używa tej figuralnej mo­wy i nazywa miasto matką swoich mieszkańców – Jeruzalem i jej córki, Sodoma i jej córki itp. Podobnie i Bóg oświad­cza: Jeruzalem, które jest matką wszystkich nas. Obywatel­stwo świętych jest w niebie, w niebieskim Jeruzalemie, które zbudowane będzie przy pierwszym zmartwychwstaniu. My jedna­kowoż patrzymy w tym kierunku wiarą i mówimy o tym obie­canym stanie i o naszym obywatelstwie w nim. Nowe Jeru­zalem było symbolicznie przedstawione w Sarze, żonie Abrahama; i ono przedstawia również Przymierze, pod którym sta­liśmy się nowymi stworzeniami w Chrystusie, członkami ducho­wego Izaaka.

      Kościół rozwija się pod tym samym Przymierzem (jakoby z tej samej matki) co Chrystus, ponieważ Kościół jest Jego ciałem. Jego przymierze było przymierze ofiary: Zgromadź­cie Mi świętych Moich, którzy uczynili ze mną przymierze przy ofierze. (Psalm 50:5). Człowiek Chrystus Jezus zawarł przymierze z Ojcem, co oznaczało ofiarowanie Jego ciała. Jego ludzkiej na­tury, a w nagrodę za to Ojciec uczynił Go Nowym Stworzeniem Boskiej natury, wysoko ponad Aniołów i postanowił Go Wiel­kim Mesjaszem, który ma błogosławić świat. Jezus zaś, prze­prowadzając plan Ojca, przypisuje Swoją zasługę takim, któ­rzy chcą Go naśladować w takim samym przymierzu ofiary. Gdy będziemy w tym wierni to w słusznym czasie dostąpimy działu w wielkim dziele Chrystusowym, czyli w błogosławieniu świata i będziemy tym Nowym Jeruzalem (Tysiącletnim Królestwem), którego dziećmi jesteśmy już teraz wiarą. Już teraz obywa­telstwo nasze jest w niebie.