WTÓRE PRZYJŚCIE – W jakim stosunku do uczty weselnej?

      Pytanie (1908) – A wy bądźcie podobni ludziom oczekującym pana swego, ażby się wrócił z wesela, żeby, gdyby przyszedł a zakołatał, wnet mu otworzyli. (Łuk. 12:36.) Widocznym jest z tego tekstu, ze Pan ma powrócić do Maluczkiego Stadka z wesela; i Pan kładzie nacisk na usposobienie Maluczkiego Stadka, gdy On wróci od przy­gotowywania uczty. Idę abym zgotował miejsce. A więc, czy tekst ten nie wskazuje na powrót z aktualnego wesela, po tych, którzy maja iść później – głupie panny?

      Odpowiedź – Odpowiadam „Nie” w obu wypadkach. Według mojego wyrozumienia, słowa naszego Pana miały na­stępujące znaczenie: Uczniowie Moi, jesteście świadomi, że w każdym dobrym gospodarstwie słudzy zawsze pilnie wykonują swoje obowiązki, ale jest pewien czas, szczególna pora, w której więcej się od nich wymaga jak kiedykolwiek, a mianowicie z okazji, kiedy to pan domu bierze sobie małżonkę i ma przywieść oblubienicę do domu swego. Wiecie również, że w tym czasie więcej jak w jakimkolwiek innym, od sług jest spodziewana wierność, posłuszeństwo, ożywienie, gotowość i baczność. A więc niech to ilustruje wam usposobienie wszystkich Moich uczniów – podobni ludziom oczekującym pana powracającego z oblubienicą swoją z wesela, aby natychmiast otworzyli. Nie znaczy to bynajmniej, że Pan przyjdzie do nas z uczty weselnej lub, że On przyjdzie do Wielkiego Grona po uczcie weselnej, lecz znaczy, że powinniśmy znajdować się w postawie goto­wości tak, aby najpierwszy znak obecności Pańskiej był przez nas spostrzeżony; abyśmy zawsze byli czujnymi. To też pamię­tacie, że następny wiersz przypowieści powiada – dowodząc, iż stosuje się do nas w obecnym czasie – Błogosławieni oni słudzy, których, gdy przyjdzie Pan, czujących znajdzie; zapraw­dę powiadam wam, iż się przepasze, a posadzi ich za stół, a przechadzając się, będzie im służył. Jesteście świadkami wy­pełnienia tego tekstu pomiędzy nami, drodzy przyjaciele. Albo­wiem do tych, którzy byli czujni, aby usłyszeć kołatanie Słowa Bożego, świadectwo Boże względem obecności naszego Pana, >724< którzy otworzyli natychmiast swe serca, będąc we właściwym usposobieniu, aby przyjąć Pana, On przyszedł i karmi nas, wy­nosząc rzeczy stare i nowe, z czego się wielce radujemy.