CHRZEST – Czy Żydom było nakazane, by się chrzcili? (1911)

      Pytanie (1911) – Czy Żydom był dany nakaz od Boga, by się chrzcili?

      Odpowiedź – Dopiero co powiedziałem, że w Zakonie nie ma nic takiego. To, co czynił Jan Chrzciciel, było czymś szczególnym w tamtym czasie. Jezus powiedział, że gdyby uwierzyli Janowi i przyjęli to, co mówił, to byliby gotowi i uwierzyliby Jemu. Jan miał szczególne poselstwo, specjalny chrzest dla szczególnego celu, lecz wcale nie chodziło o pozyskanie kogoś z zewnątrz, gdyż wcale nie miał on takiego zamiaru. Gdy Jezus przyszedł do Jana, ten dobrze wiedział, że Jezus był święty, niepokalany, odłączony od grzeszników. Jan wzbraniał się i rzekł: „Nie tak Panie! Jeżeli któryś z nas powinien być ochrzczony, jeżeli ktoś z nas jest grzesznikiem, to ja, a nie Ty, więc ja powinienem być od Ciebie ochrzczony, a nie Ty ode mnie”. Lecz Jezus nie ochrzcił Jana ani w ogóle nie wytłumaczył Janowi tej filozofii. Powiedział jedynie: „Janie, zaniechaj teraz; nie będę ci tłumaczył, czemu to robię”. My teraz wiemy, iż Jezus nie miał żadnych grzechów do obmycia, stąd też nie było tak, jak nasz przyjaciel zasugerował, że miał to być przykład dla wszystkich grzeszników, aby zmazywali swoje grzechy, bo w jaki sposób Jezus, który nie zaznał grzechu, mógł być przykładem dla grzeszników, by pozbywali się swoich grzechów? Możemy więc powiedzieć, że to, co Jezus uczynił, było czymś osobliwym i szczególnym, odmiennym od wszystkiego, co w swym czasie czynił Jan. Czyn Jezusa był całkowicie niezrozumiały dla Jana. Jezus założył grunt pod nowy porządek rzeczy. Jego chrzest nie symbolizował odrzucenia nieczystości ciała ani zaprzestania grzechu, bo On nie miał grzechu. Wyobrażał zupełne ofiarowanie swojego życia aż na śmierć. I tak jak On, w obrazie, w ten sposób położył swoje życie przez chrzest w śmierć, a nie przez zmycie swych grzechów, lecz przez chrzest w śmierć, tak wszyscy wierzący, jak mówi apostoł Paweł, którym grzechy zostały darowane, mają przywilej być ochrzczeni w śmierć wraz z Nim, dlatego że nie mają już grzechów, które muszą być zmazane, lecz mają być ochrzczeni w Jego śmierć, jak oświadcza św. Paweł w Rzym. 6:3: „Azaż nie wiecie, iż którzykolwiek ochrzczeni jesteśmy w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego ochrzczeni jesteśmy” – do tego chwalebnego Ciała Mesjasza, którego jest On Głową, nie na odpuszczenie grzechów, ochrzczeni nie wodą, lecz ochrzczeni w Jego śmierć. Zatem o takich, którzy zostali ochrzczeni w śmierć z Chrystusem, porzucając swoją własną wolę, by czynić wolę Ojca aż do śmierci, jak to uczynił Jezus – o nich Pismo Święte oświadcza, że kto uczyni taki krok, jest Bogu przyjemny i że powinniśmy symbolicznie to wyrazić, wyrazić symbolicznie nasze poświęcenie poprzez chrzest przez zanurzenie w wodzie, jak i Jezus symbolicznie wyraził swoje poświęcenie przez zanurzenie w wodzie. Chcemy iść za Jego przykładem.