ŚMIERĆ – Czy jest powszechna?

      Pytanie (1911) – Czy wszyscy umierają? Jan 8:51, powia­da: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam. Jeżeli kto słowa me zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki.

      Odpowiedź – śmierć dla człowieka, śmierć w absolutnym znaczeniu, oznaczałaby zniszczenie. To znaczy, że śmierć pierw­sza byłaby taka sama jak śmierć wtóra, absolutne zniszczenie, gdyby Bóg w miłosierdziu swym nie zarządził odkupienia z pierwszej śmierci – Adamowej. Odkupiwszy wszystkich z Adamowej śmierci, Bóg nie mówi o śmierci w tym absolutnym znaczeniu, ale jak to Jezus powiedział a Słowo Boże daje nam do zrozumienia na ogół, ludzie usypiają. Jezus powiedział o Ła­zarzu – nasz przyjaciel Łazarz śpi. Nastąpi obudzenie w po­ranku zmartwychwstania. Człowiek nie jest rzeczywiście umarły w znaczeniu wytracenia i kompletnego zniszczenia.

      Zarządzeniem Bożym od samego początku było dla czło­wieka, że przez odkupienie i zmartwychwstanie z śmierci do­stąpi on sposobności wiecznego życia, jeżeli będzie zachowywał Słowo Boże. Kiedy Jezus to powiedział Swoim uczniom, a oni rzekli: Jeżeli Łazarz śpi, to będzie zdrów, wtedy Jezus powie­dział im po prostu: Łazarz umarł. Użył tego prostego okre­ślenia, aby zniżyć się do ich metody mówienia o śmierci. W Je­go własnym sposobie wyrażania się o śmierci, Łazarz jedynie zasnął, nie był umarły, gdyż stan śmierci był stanem zniszcze­nia, tak samo, jak jest kiedy pies zdechnie. Taka śmierć czło­wieka i śmierć psa postawiłyby obydwa te stworzenia w zu­pełnie takim samym stanie, gdyby Bóg nie zarządził, że czło­wiek ma być odkupiony z śmierci, podczas gdy Bóg niczego ta­kiego nie zarządził dla odkupienia psa, ani nic nie zrobił dla przyszłego życia psiego. Dlatego Jezus powiedział, Kto za­chowa słowa Moje, nie ogląda śmierci. Może popaść w sen, ale na pewno zostanie przebudzony, a jeśli wówczas chować bę­dzie Słowo Pańskie i będzie posłuszny jego przykazaniom, otrzy­ma żywot wieczny przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.