ZMARTWYCHWSTANIE – W jakim porządku

      Pytanie (1909) – Czy możesz dać jakie dowody, że Wielkie Grono powstanie przed Świętymi Ojcami?

      Odpowiedź – To co w tym względzie uważane byłoby za dowód zależy od poszczególnego umysłu. Moją myślą jest że Wielkie Grono jest stowarzyszone z Kościołem w pracy obecnego wieku. Ewangelii i tak też jest w różny sposób przedstawione. Na przykład w ofiarach dnia Pojednania, kapłani i Lewici mieli sty­czność w czynnościach tego dnia. Także w obrazie oblubienicy, która przedstawia Małe Stadko, pokazane są jeszcze inne, czyli jej towarzyszki idące za nią, co również pokazuje łączność z >793< Kościołem. Przypominam również obraz Rebeki. Zauważyłem, że gdy Abraham posłał sługę aby wezwał Rebekę by była żoną Izaaka, on nie powiedział aby jakieś służebnice z nią, przyszły, lecz nie­które przyszły. One przedstawiają klasę Wielkiego Grona, która idzie z Kościołem i będzie sługą klasy oblubieńcy. Zdaje się być właściwym wnosić, że gdy Izaak przyjął oblubienicę, przy­jął też jej służebnice; że one pozostały przy niej i towarzy­szyły jej.

      Podobnie rzecz się ma z Małym Stadkiem i z Wielkim Gronem – ja wnoszę, że one prawdopodobnie wejdą razem. Należy również pamiętać, że pewna część zasługi Chrystusowej przypisana jest każdemu, kto stawia samego siebie ofiarą. Za­uważyliśmy to już poprzednio, gdy zastanawialiśmy się nad przed­miotem chrztu, że gdy ktoś się poświęca, to nasz Pan jako Orędownik i Najwyższy Kapłan przyjmuje daną ofiarę jako Swoją i przypisuje tej osobie Swoją zasługę, aby tę ofiarę uczynić przyjemną Bogu.

      Widzimy więc, że klasa Wielkiego Grona czyni poświęcenie i ma przypisaną zasługę Chrystusową, tak samo jak Małe Stadko – tak jedni jak i drudzy są spłodzeni z ducha świętego. Moją myślą więc jest, że wszyscy tacy muszą w zupełności dokonać swej ofiary; wszystka ta zasługa ofiary Chrystusowej, przypisana domownikom wiary w wieku Ewangelii, musi ukończyć się i cała zasługa Chrystusowa musi ponownie znaleźć się w rękach sprawiedliwości zanim ktokolwiek z świata może otrzymać jakiekol­wiek błogosławieństwa pod zarządzeniami nowego przymierza. Święci ojcowie będą należeć do ziemskiej klasy, która ma otrzymać restytucyjne błogosławieństwa; przeto oni nie dostąpią tych błogosławieństw prędzej aż Małe Stadko i Wielkie Grono dokonają swej ofiary i przypisana im zasługa Chrystusowa będzie zwolniona.

      Ten, który jest Orędownikiem dla każdego członka Małego Stadka jest także Orędownikiem dla każdego członka Wielkiego Grona. On podjął się być poręczycielem dla każdego z nas gdy przystąpiliśmy do Ojca. On uczynił naszą ofiarę przyjemną i każdy z nas potrzebuje Go jako Orędownika aż do końca życia. Apostoł powiedział: Gdyby kto zgrzeszył, mamy Orędownika u Ojca. Przeto klasa Wielkiego Grona będzie potrzebowała Jezusa jako Orędownika aż wszyscy członkowie tej klasy przejdą poza zasłonę. Według mego wyrozumienia Jezus musi w zupełności przestać być Orędownikiem dla Kościoła, zanim stanie się Po­średnikiem pomiędzy Bogiem a światem.