POZDROWIENIE – Specjalna instrukcja

      Pytanie (1916) – I nikogo w drodze nie pozdrawiaj­cie. (Łuk. 10:4). Czemu taka instrukcja była dana owym sie­demdziesięciu uczniom?

      Odpowiedź – Pozdrawianie osób spotykanych w drodze jest ogólnym zwyczajem w Palestynie, nawet teraz. Ludzie rzadko kiedy miną się w drodze bez ceremonialnych pozdrowień i wzajemnej wymiany najnowszych wiadomości, co obecnie doko­nywane jest telefonicznie, telegraficznie i przez gazety. Jezus wysyłał Swoich uczni w specjalnej misji i nie chciał aby oni tracili czas na ceremonialne pozdrawiania i rozmowy o zwykłych sprawach. Oni byli posłańcami Boskiego poselstwa. Nie mamy przypuszczać, że im nie wolno było pozdrawiać drugich skinie­niem ręki lub krótkim pozdrowieniem słowami, lecz nie mieli oni przystawać w drodze i wchodzić w dłuższe rozmowy, jak to było w zwyczaju. Ich zadaniem było, aby obejść różne mia­steczka i wioski, i ogłosić ludowi że królestwo niebieskie przy­bliżyło się; że Ten, o którym Mojżesz pisał, przyszedł. Tych siedemdziesięciu wyszło ze specjalnym poselstwem i do tego mieli zastosować się. To jedno czynię – każę Ewangelię – pi­sał Św. Paweł, w takim samym duchu. Obyśmy i my, jako na­śladowcy Jezusa, mogli odczuwać i okazać takie przywiązanie do spraw królestwa! Mniej czasu spędzalibyśmy na czytaniu no­win i na plotkach.