POTĘPIENIE – Czy Żydzi byli podwójnie potępieni?

      Pytanie (1914) – Ponieważ w Adamie wszyscy byli po­tępieni, czy właściwie jest mówić, że Żydzi byli potępieni podwójnie, czy też powinno się mówić, że ich niemożliwość uchowania zakonu była dodatkowym dowodem ich potępienia?

      Odpowiedź – Właściwie jest określać tę sprawę tak, jak Słowo Boże ją określa, ponieważ sami nie wiele o tym wiemy. Apostoł wyraża się o zakonie że był specjalnym potępieniem dla żydów, a nam poganom mówi, że gdybyśmy weszli pod takie samo potępienie jak żydzi, to bylibyśmy pod podwójnym potępieniem, co oznacza że było coś dodatkowego w ich sprawie. On mówi: Wy, którzy chcecie być pod zakonem, izali nie słuchacie zakonu? Apostoł wykazuje, że każdy który nie za­chował zakonu, był przez to potępiony i że cały naród był po­tępiony, ponieważ nie zachował zakonu.

      Następnie wykazuje, że Żyd mógł uwolnić się od zakonu przez śmierć zakonowi, my zaś, którzyśmy poganami z uro­dzenia, musimy iść do Chrystusa, ponieważ byliśmy potępieni już w Adamie. My nie potrzebujemy umierać zakonowi, lecz każ­dy żyd musi wpierw zakonowi umrzeć, zanim może przejść do Chrystusa. Widzimy więc, że w pewnym znaczeniu tego słowa, żydzi znajdowali się, że tak powiemy, w ciaśniejszym kącie i trudniej im było przyjść do Chrystusa. W jaki to sposób? – W ten sposób: Cały rodzaj ludzki był potępiony w Adamie. Wszyscyśmy jednym rodzajem i wszyscyśmy grzesznikami, ten sam wyrok wydany na Ojca Adama, przeszedł na wszystkich. Lecz Żydom Bóg uczynił specjalną propozycję, mniej więcej ta­ką: Proponuję uznać was za wybranych z pomiędzy wszystkich narodów ziemi; będziecie Mi ludem szczególnym, uczynię z wa­mi specjalne przymierze i dam wam specjalnego pośrednika, Mojżesza. Jeżeli chcecie dostąpić tego przywileju, jako naród, to macie ku temu sposobność przez posłuszeństwo zakonowi. Za posłuszeństwo dam wam żywot wieczny, za nieposłuszeń­stwo zaś wy godzicie się, abym skazał was na śmierć.

      Oni powiedzieli na to: „Niech się tak stanie”, a ponieważ byli już pod jednym wyrokiem śmierci przez Adama, a teraz Bóg obrazowo podniósł ich z tego potępienia, w którym cały świat się znajdował i obrazowo, przez krew cielców i kozłów i popiół jałowicy On obrazowo postawił ich na nowym poziomie i dał im specjalny warunek i specjalne przymierze, a oni przyjmując to przymierze, zamienili w tym wszystkie swoje przyszłe pra­wa. Była to dla nich jakoby druga próba, którą oni obrali sobie zamiast przyszłej próby. Gdy więc nie zachowali zakonu, otrzy­mali tegoż potępienie.

      Toteż Pismo Święte pokazuje, że Jezus umarł nie tylko za świat, lecz umarł szczególniejszą śmiercią za żydów; albo­wiem pewne zarysy Boskiego zakonu ciążące na Żydach spo­wodowały potrzebę szczególniejszej śmierci Chrystusa za nich, jako zapisano w zakonie: Przeklęty każdy kto umarłby na drzewie. Przeto mówi Apostoł: On stał się przekleństwem za nas (za Żydów). Jezus nie potrzebował umrzeć na drzewie za pogan. W Boskim prawie nie było nic takiego względem Adama, aby Jezus potrzebował umrzeć na drzewie. Nie było więc potrze­by, aby Jezus był ukrzyżowanym za Adama, lecz było to potrzebne za Żydów, ponieważ takim było ono przekleństwo >449< żydowskiego zakonu: Przeklęty każdy, który wisi na drzewie. Toteż Św. Paweł powiedział: Chrystus odkupił nas (Żydów) od przekleństwa zakonu, stawszy się przekleństwem za nas.