OGŁOSZENIE – Postawa starszych i diakonów

      Pytanie (1910) – Jakie powinno być właściwe zrozumienie obowiązków starszych i diakonów w łączności z ogłaszaniem małych konwencji i zebrań z okazji wizyty pielgrzyma ?

      Odpowiedź – W sprawie ogłoszeń, kto ma mieć nadzór nad tą sprawą i kto ma wydawać rozporządzenia? Moją myślą jest, że najwłaściwszym sposobem byłoby, aby w takich ogłoszeniach porozumiewać się z głównym biurem, ponieważ tam mamy więcej doświadczenia.

      Nie dlatego, że jesteśmy mądrzejsi od innych, ale z powodu, że ci, którzy tam pracują, mają być i powinni być osobami o wyższych zdolnościach i szerszym doświadczeniu; a ponieważ mamy do czynienia z różnego rodzaju ogłoszeniami i urządzeniami w różnych częściach świata, mamy więc lepszą sposobność do rozsądzania różnych ludzi; jakie ogłoszenie byłoby dla nich najwymowniejszym. Rozumiem więc, iż starsi i diakoni, uczyniliby dobrze gdyby w sprawach ogłoszeń zasięgali rady z głównego biura.

      Jeżeli zaś rozchodzi się o to, kto ma mieć nadzór nad tym, to starsi obierani są na to, aby doglądać duchowego dobra Kościoła, a ogłoszenie zebrań jest częścią tegoż duchowego dobra jest tak blisko złączone z duchową usługą, iż warte jest aby najzdolniejsi w zgromadzeniu tym się zajmowali; zaiste, właściwym duchem byłoby, aby wszyscy słudzy nad tym przemyśliwali, a gdyby ktoś najzdolniejszy do tego znalazł się nie ze starszych, ale z diakonów, to wszyscy powinni być teraz radzi, i powierzyć mu przedniejszy dział w tej pracy. Inaczej mówiąc, powinniśmy zaniechać wszelkich osobistych uczuć w służbie dla prawdy i posługiwać się możliwie najlepszymi i najkrótszymi metodami, na ile wskazuje nam nasz rozsądek, zawsze upatrując więcej mądrości.