JEZUS – Próbą ku żywotowi

      Pytanie (1914) – Czy Swoją godność do wiecznego życia ludzkiego Jezus udowodnił w okresie od Swego urodzenia do trzydziestego roku życia, czy też pomiędzy trzydziestym rokiem a śmiercią na krzyżu?

      Odpowiedź – Nie mamy powodu do wątpienia, że Pan Je­zus, jako doskonały chłopiec, żył według najwyższego ideału, jakiego można było spodziewać się od chłopca doskonałego; czytamy więc, że On pomnażał się w mądrości i we wzroście, oraz w łasce u Boga i u ludzi. Jest to dość wyraźnym dla chłop­ca i On rósł aż doszedł do zupełnej dojrzałości w trzydziestym roku życia. On podlegał zakonowi przez cały ten czas i jakie­kolwiek gwałcenie zakonu upośledziłoby Go mniej lub więcej, lecz szczególnie jest On przedstawiony jako będący na próbie życia i śmierci od chwili gdy ofiarował Samego Siebie, w trzy­dziestym roku życia. Na ile to tyczy się naszego sądu, powie­dzielibyśmy więc, że wtedy Jezus był na próbie tak wobec za­konu, jak i wobec Swego przymierza ofiary. Nie ulega jednak wątpliwości, że i we wszystkich poprzednich latach Swego ży­cia Jezus dochodził do ideału Swej znajomości i doskonałości.